Tagi wpisu: PIASKOWANIE

Technologia hydro-piaskowania polega na wytworzeniu trójfazowej mieszaniny powietrzno-wodno-ściernej i skierowaniu jej w stronę obrabianej powierzchni przy pomocy węża i dyszy roboczej. Dzięki temu, że ścierniwo zwilżone jest wodą uzyskano zauważalną poprawę parametrów obróbki:

zwiększona wydajność pracy

mokre ziarna ścierne w związku z większą masą zwilżonej cząstki posiadają większą energię kinetyczną (w porównaniu do suchego piasku) przez co intensywność obróbki powierzchni wzrasta. W momencie kontaktu ścierniwa z obrabianą powierzchnią ziarno narusza odspajany materiał a dodatkowe napięcie powierzchni spowodowane przez wodę zwiększa efekt skrawania nawet w obszarach nie mających bezpośredniego kontaktu z cząstkami ściernymi,

ograniczenie pylenia

woda podczas obróbki w znacznym stopniu ogranicza odbicia drobin ścierniwa oraz urobku przez co pylenie zmniejsza się o 95% w stosunku do piaskowania na sucho. Mokre cząstki użytego ścierniwa wraz z cząstkami odspajanego materiału posiadają większą masę przez co obszar osiadania ich jest na tyle niewielki (do 3-4m). Umożliwia skuteczne wyłapanie zanieczyszczeń na specjalnych podkładach bez konieczności osłaniania miejsca obróbki specjalnymi namiotami itp.

zmywanie zanieczyszczeń

wykorzystanie wody jako składnika strugi powoduje zmywanie zanieczyszczeń w postaci soli, pyłów oraz zatłuszczeń.

zwiększona trwałość węży i głowic roboczych

zawarta w strudze woda powoduje zmniejszenie tarcia w wężach i głowicach, co skutkuje wydłużeniem czasu eksploatacji elementów mających kontakt z materiałem ściernym – zmniejsza się tym samym koszty eksploatacji i serwisu urządzeń.

Hydro-piaskowanie daje możliwość stosowania jako ścierniwa szerokiej gamy materiałów ściernych. Najczęściej stosowanymi ścierniwami są:

• granat
• oliwin
• żużel pomiedziowy
• ścierniwa syntetyczne.

Niewątpliwą zaletą piaskowania na mokro jest także możliwość zastosowania w tej technice jako ścierniwa piasku kwarcowego, którego stosowanie w tradycyjnym piaskowaniu na sucho zostało zabronione.

Wyboru rodzaju ścierniwa

Wyboru rodzaju ścierniwa dokonuje się odpowiednio do realizowanego zadania. W większości przypadków czyli do renowacji skorodowanych konstrukcji stalowych, usuwania starych powłok malarskich, farb termoplastycznych, graffiti stosuje się granat, piasek kwarcowy oraz żużle pomiedziowe. W przypadku potrzeby renowacji konstrukcji z żelazobetonu stosuje się elektrokorund zwykły lub regenerowany, w ekstremalnych przypadkach może to być węglik krzemu (SiC). Do obróbki materiałów średnio twardych takich jak kamień, beton, cegła i drewno stosuje się najczęściej drobny granat, piasek kwarcowy lub ścierniwa na bazie granitów.

Do bardziej delikatnych materiałów

• piaskowca
• marmuru
• miękkich metali
• tworzywa sztucznego
• drewna polerowanego

można zastosować kulki lub granulaty szklane o odpowiedniej ziarnistości. Ścierniwa stosowane z urządzeniem SandBOT nie muszą być suszone przed ich użyciem. Dotyczy to piasku czy innych ścierniw podatnych na zbrylenie pod wpływem wilgoci.

Źródło artykułu: www.hydro-piaskowanie.pl